Bijeljina je grad i
središte istoimene opštine u
sjevero-istočnom dijelu Republike Srpske.
Površina opštine
iznosi 734 km², a
ukupni broj stanovnika iznosi otprilike 150 000. Grad je
opštinski centar i
istorijsko središte ravne Semberije i
blagog pobrđa Majevice. Kao
plodan ravničarski grad
čini jedan od centara za proizvodnju i
trgovinu hranom.
Bijeljina je
prepoznatljiva po prostranom centralnom trgu,
čiju ljepotu uvećava prijatan ambijent Gradskog parka.
Bijeljina se prvi put spominje 1446.godine. Od Zvornika je kroz Bijeljinu prolazio srednjovjekovni put koji je vodio za Mačvu, Mitrovicu i Hok. U zaseoku Mitrovićima, selo gornji Dragaljevac, na dva lokaliteta nalazi se nekoliko nadgrobnih spomenika-stećaka, od kojih je jedan ukrašen motivima biljne stilizacije i predstavom životinje(sada se nalazi na zgradi dragaljevačke osnovne škole). Pravoslavni manastir Tavna sa crkvom Sv.Trojice, nalazi se na izvoru riječice Tavne, 18 km od Bijeljine, a prvi put se spominje 1548.godine.
Bijeljina je po veličini drugi grad u Republici Srpskoj. Smještena je u središnjem dijelu Semberije
na mjestu gdje su se nekad a i danas presjecali putevi između Istoka i Zapada. Bijeljina je grad mladosti i budućnosti. Njegovim ulicama u prazničnim danima i večernjim časovima žubori rijeka mladosti. Mladi su glavno obilježje grada i njima pripada budućnost ovoga grada. Bijeljina je nezvanični Centar istočnog dijela Republike Srpske (klikni) , sa oko 150,000 stanovnika.
U svom nastajanju Bijeljina je doživjela svoj procvat najviše poslije ulaska u zajedničku državu južnoslovenskih naroda a naračito u drugoj polovini prošloga vijeka kada je dobila značajne ustanove za svoj privredni i kulturni razvitak: nove fabrike, škole, medicinske ustanove, organizacije iz oblasti kulture i drge značajne objekte društvenog standarda. Grad se prostorno širio i izrastao u moderno naselje.
Bijeljina poštuje i neguje Srpsku kulturu, nauku i obrazovanje, kao i kulturu drugih naroda. Pored toga Bijeljina je poznata i kao žitnica Republike Srpske koja snabdijeva veliki dio republike prehrambenim proizvodima.
U blizini Bijeljine, 6 km od samog centra grada, smještena je čuvena ljekovita banja Dvorovi, u čijem je sklopu izgrađen i otvoreni bazen olimpijskih razmjera koji se puni termalnom vodom. Izvanredne uslove za kupanje i ribolov pruža desna obala rijeke Drine.
Bijeljina i Semberija raspolažu brojnim resursima za razvoj turizma. Uz uključivanje privrednih djelatnosti, koje imaju interes za razvoj turizma, turizam bi trebalo da postane jedan od generatora razvoja opštine, pa i regije. U cilju dugoročnog razvoja turizma Bijeljina posebnu pažnju treba da obrati na tranzitni turizam, banjski turizam, vjerski turizam kao i lovni i ribolovni turizam. U Semberiji takođe postoji značajan potencijal za razvoj seoskog turizma. Blaga klima, prosječna godišnja temperatura od 12 stepeni celzijusa, čist vazduh, nezagađena rijeka Drina i bogata flora i fauna čine ovaj kraj idealnim za boravak u prirodi, rekreaciju, bavljenje sportom, lovom i ribolovom.
Najznačajniji turistički kapacitet Semberije i Bijeljine svakako predstavlja Banja "Dvorovi" koja se nalazi između rijeka Save i Drina i puteva koji preko Rače i Pavlović mosta iz Srbije vode za Bijeljinu pa dalje za Banja Luku i Sarajevo. Svojom pitomošću, prelijepim parkovima, bazenima, udobnim hotelom "Sv. Stefan", i prije svega gostoljubivošću domćina, Banja je pravo mjesto za odmor, prevenciju i liječenje raznih bolesti. Rekreativcima i sportskim ekipama su dostupni tereni ta tenis, rukomet, odbojku, košarku, olimpijski, dva manja i dva dječija bazena sa vodom različite temperature, jer se bazeni pune termalnom vodom ( temperature 75 stepeni c
elzijusa ) koja se zatim hladi do željenog nivoa.
Turistička atrakcija Semberije je i "Etno selo Stanišić". Na semberskoj ravnici je selo sa desetak kuća, mljekara i koliba prenijetih iz Brgula sa platoa Zvijezde i Romanije. Restauracijom drvenog krova-šindre vraćen im je autentičan izgled, a u kućama je pokućstvo koje im je vijekovima pripadalo. Kuće povezuju popločane kamene staze, a u centru sela se nalaze dva bistra jezera. Restoranski dio-konoba u potpunosti je opremljen u etno stilu, sa menijem tradicionalnih jela pripremljenih na ognjištu i jelima savremene kuhinje. Smještajni kapaciteti, iako urađeni na najsavremeniji način, prate etno enterijer. Nalaze se u kućama brvnarama koje pružaju osjećaj prošlog i udobnost sadašnjeg vremena.
